Wees niet perfect

Door Leon Augustijn, 23 oktober 2023

Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?

Lees verder bij de Gaykrant

Lees verder bij Zien

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook …

Homo in Tunis

Mijn man en ik verblijven drie maanden in Tunesië. Een land waar nog gevangenisstraf staat op sexuele handelingen met mensen van hetzelfde geslacht. We voeren er verschillende gesprekken met homo’s. De mannen voelen zich in elkaars gezelschap vrij en drinken samen alcohol, maken muziek en zingen samen. Niet in het openbaar, maar in de bar van een verlaten hotel of thuis.

Blij met onze rechten

Mijn man en ik reizen we van noord naar zuid. Van hotel met zwembad en de middellandse zee naar slapen in de buitenlucht onder de sterrenhemel met een deken op een matje. Onderweg kwamen we grote cultuurverschillen tegen. We begonnen in Tunis, daarna Sousse. Stedelijke steden aan de rand van de middellandse zee. Sommige hotels staan er verlaten en vervallen bij die tien jaar terug nog tot de top en druk bezochte hotels behoorden.