De jury benadrukte ook dat alle genomineerden waardering verdienen voor hun inzet voor een inclusieve samenleving. Lees hier mijn verhaal!
De jury benadrukte ook dat alle genomineerden waardering verdienen voor hun inzet voor een inclusieve samenleving. Lees hier mijn verhaal!
Vorige week bezocht ik herinneringskamp Westerbork. Van het kamp zelf is momenteel weinig meer te zien. Alleen een maquette. Het kamp was een onderdeel van de vernietiging van mensen die in de ogen van anderen anders waren. Maar het waren mooie mensen, lieve mensen, angstige en teleurgestelde mensen. Mensen die afgewezen werden omdat ze anders waren.
Vandaag reizen we van Tunis naar Sousse. We hebben alles zorgvuldig gepland, zodat we weten waar en wanneer we moeten overstappen van taxi op sneltaxi op trein, enz. Maar uiteindelijk gaat het toch anders en is de wachttijd langer dan de reis zelf. Samen met mijn man staan sta ik te wachten op de trein. Hij is te laat. Eerst dertig, dan zestig en vervolgens negentig minuten staan we op het perron. Geen trein, maar genoeg te beleven. Het perron loopt langzaam vol.
0 reacties