De jury benadrukte ook dat alle genomineerden waardering verdienen voor hun inzet voor een inclusieve samenleving. Lees hier mijn verhaal!
De jury benadrukte ook dat alle genomineerden waardering verdienen voor hun inzet voor een inclusieve samenleving. Lees hier mijn verhaal!
Dit is iets wat ik soms tegen mezelf zei. Als ik niet mezelf kon zijn. Als mijn onderliggende behoeftes niet vervuld werden. Als ik mezelf niet op één zette. Familie en vrienden zeiden: ‘geniet.’ Maar mijn IK (Innerlijke Kracht) was er niet meer.
Als ik cliënten begeleid hoor ik ook vaak dat dit bij hun speelt.
Vandaag reizen we van Tunis naar Sousse. We hebben alles zorgvuldig gepland, zodat we weten waar en wanneer we moeten overstappen van taxi op sneltaxi op trein, enz. Maar uiteindelijk gaat het toch anders en is de wachttijd langer dan de reis zelf. Samen met mijn man staan sta ik te wachten op de trein. Hij is te laat. Eerst dertig, dan zestig en vervolgens negentig minuten staan we op het perron. Geen trein, maar genoeg te beleven. Het perron loopt langzaam vol.
0 reacties