Mijn man en ik verblijven drie maanden in Tunesië. Een land waar nog gevangenisstraf staat op sexuele handelingen met mensen van hetzelfde geslacht. We voeren er verschillende gesprekken met homo’s. De mannen voelen zich in elkaars gezelschap vrij en drinken samen alcohol, maken muziek en zingen samen. Niet in het openbaar, maar in de bar van een verlaten hotel of thuis.
Vandaag reizen we van Tunis naar Sousse. We hebben alles zorgvuldig gepland, zodat we weten waar en wanneer we moeten overstappen van taxi op sneltaxi op trein, enz. Maar uiteindelijk gaat het toch anders en is de wachttijd langer dan de reis zelf. Samen met mijn man staan sta ik te wachten op de trein. Hij is te laat. Eerst dertig, dan zestig en vervolgens negentig minuten staan we op het perron. Geen trein, maar genoeg te beleven. Het perron loopt langzaam vol.
0 reacties