Iedereen heeft wel eens dat hij zijn gedachten niet los kan laten: gepieker! Vaak gaat het er dan om dat we bang zijn voor de gevolgen van iets. In mijn geval was ik bang om afgewezen te worden omdat ik uit de kast kwam als homo. Sporten en fysieke uitdagingen aangaan hielpen me hier overheen. Fysieke uitdagingen waren makkelijker dan toegeven aan mezelf en mijn gedachten los te laten.
Lantarenpalen rennen
Ik ging hardlopen door de bossen. De allereerste keer hield ik het niet lang vol. Een hardloopschema werkte niet: ik moest me te veel aanpassen aan het schema. Daarom ging ik voor mezelf doelen bepalen: lantarenpalen tellen. Drie lantarenpalen rennen en twee lantarenpalen wandelen. Bij het bospad ging ik de tamme kastanjebomen tellen of keek ik hoeveel ademhalingen er in mijn stappen pasten. Hardlopend op één tempo door het bos. Hierdoor merkte ik dat mijn piekergedachten minder aanwezig waren en soms zelfs helemaal weg. Eenmaal bij de klimtoren rende ik dan naar boven, om bovenin op adem te komen. Wat een geweldig uitzicht zo boven de bomen. Wat een rust en zo vrij als een vogel. De wind voelde ik langs mij heen waaien en mijn hartslag daalde. Het was die dag tien graden onder nul. Thuis nam ik een hete douche en voelde mijn spieren tintelen en ontspannen.
Van je hoofd naar je lijf
Afleiding zoeken door te sporten helpt mij mijn gedachten minder zwaar en aanwezig te maken! Ik kan mij focussen op iets anders. Als ik bij mijn gedachten blijf realiseer ik me dat ik niet verder kom. Ik dacht: ik ben fysiek op. Dat voelt ook zo. Ook tijdens het hardlopen. Dan worden je benen zwaar en moet je langzamer gaan of rust nemen. Door afleiding te zoeken kan ik net dat beetje meer en zit er meer kracht in mezelf dan ik eigenlijk wist.
0 reacties