Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?
IK trek me terug als vader!
’Ik trek me terug als vader.’’ Deze woorden sprak ik uit tegen een jeugdbeschermer. Niet om mijn dochter in de steek te laten, maar om rust voor haar te creëren. Aan deze heftige woorden ging al zoveel vooraf. Je zou er een boek over kunnen schrijven. En juist daar, ná die woorden, besloot ik dat daadwerkelijk te doen. Een boek te schrijven over mijn worsteling van de afgelopen jaren. Niet alleen die rond de scheiding en de gevolgen daarvan, maar ook over mijn homoseksualiteit en mijn carrière in een machowereld.
0 reacties