Wees niet perfect

Door Leon Augustijn, 23 oktober 2023

Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?

Lees verder bij de Gaykrant

Lees verder bij Zien

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook …

We wijzen mensen af

Vorige week bezocht ik herinneringskamp Westerbork. Van het kamp zelf is momenteel weinig meer te zien. Alleen een maquette. Het kamp was een onderdeel van de vernietiging van mensen die in de ogen van anderen anders waren. Maar het waren mooie mensen, lieve mensen, angstige en teleurgestelde mensen. Mensen die afgewezen werden omdat ze anders waren. 

De kunst van het loslaten. Stop met vechten tegen je gedachten!

Groei is niet de afwezigheid van pijn, maar de aanwezigheid van richting. We willen vaak eerst zekerheid voelen vóór we iets doen. Maar het is juist andersom: Je doet iets omdat het belangrijk voor je is en daarin ontstaat jouw unieke kracht. Dus het is niet de afwezigheid van spanning, maar het vermogen om ermee te leven zonder je richting te verliezen.