Ik in de grote zandbak

Door Leon Augustijn, 6 juni 2023

Na onze ervaringen in het plaatsje Douz willen we de rust opzoeken. We zijn klaar met alle scooter- en brommergeluiden van het dorp. Inmiddels zijn we gewend geraakt aan het feit dat er weinig tot geen vrouwen en kinderen buiten rondlopen. De koffie in de koffiehuizen is erg lekker en ook het eten. We besluiten om de stilte op te zoeken.

Lees verder bij de Gaykrant

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook …

Homo in Tunis

Mijn man en ik verblijven drie maanden in Tunesië. Een land waar nog gevangenisstraf staat op sexuele handelingen met mensen van hetzelfde geslacht. We voeren er verschillende gesprekken met homo’s. De mannen voelen zich in elkaars gezelschap vrij en drinken samen alcohol, maken muziek en zingen samen. Niet in het openbaar, maar in de bar van een verlaten hotel of thuis.

Wees niet perfect

Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?