We sluiten ons af

Door Leon Augustijn, 30 juni 2023

Op weg met met mijn  boodschappen naar huis kom ik een bekende tegen en we maken een praatje. Al snel lopen we door want we zijn druk. Ik hoor de vogels fluiten en de wind door de bomen waaien.

Lees verder bij de Gaykrant

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook …

Doe die (grote) kast weg

Als ik mij op voorstel aan nieuwe collega’s of vrienden zeg ik altijd wie ik ben, dat ik een dochter heb en dat ik getrouwd ben met een man. Bij elke voorstelronde voelt het alsof ik opnieuw uit de kast kom. Hetzelfde gevoel heb ik als ik in de media verschijn met een artikel of een interview. Waar komt deze uitspraak toch vandaan: uit de kast komen? Het voelt alsof ik meer open moet zijn dan de norm. Het voelt als een onthulling. Iets vertellen wat het daglicht niet mag verdragen.

Wees niet perfect

Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?