Psychologische kracht in verandering: groeien door kleine uitdagingen

Door Leon Augustijn, 21 oktober 2025

Verandering is niet altijd makkelijk. Ook voor mij als psycholoog blijft het soms een uitdaging. Onze oude triggers en patronen laten zich niet zomaar uitschakelen. Toch merk ik dat ik stap voor stap verder kom door mezelf telkens opnieuw uit te dagen: accepteren, oefenen en blijven proberen.

Als toegepast psycholoog weet ik dat tips en inzichten geen magische oplossing zijn. Je kunt niet simpelweg een knop omzetten en klaar zijn. Groei gebeurt op je eigen tempo, via een pad dat soms lastig of frustrerend kan zijn, maar uiteindelijk altijd leerzaam. Het vraagt tijd, aandacht en een eerlijke blik op jezelf.

Een eenvoudig voorbeeld

Stel dat je altijd met je rechterhand je tanden poetst. Wanneer je morgen besluit dit met links te doen, voelt dat onwennig en misschien zelfs irritant. Toch ligt juist daarin de kracht van verandering: kleine, bewuste oefeningen die laten zien dat groei begint met het durven proberen, zelfs bij iets wat op het eerste gezicht eenvoudig lijkt.

Kleine stappen, groot effect

Door kleine uitdagingen aan te gaan en te experimenteren met nieuwe gewoontes, ontwikkel je veerkracht en zelfvertrouwen. Dat geldt niet alleen op persoonlijk vlak, maar ook op de werkvloer of binnen teams. Verbinding, geduld en doorzettingsvermogen zijn essentieel om verandering echt te laten landen.

Welke kleine uitdaging durf jij vandaag aan te gaan, een stap die je dichter brengt bij groei en veerkracht?

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook …

Doe die (grote) kast weg

Als ik mij op voorstel aan nieuwe collega’s of vrienden zeg ik altijd wie ik ben, dat ik een dochter heb en dat ik getrouwd ben met een man. Bij elke voorstelronde voelt het alsof ik opnieuw uit de kast kom. Hetzelfde gevoel heb ik als ik in de media verschijn met een artikel of een interview. Waar komt deze uitspraak toch vandaan: uit de kast komen? Het voelt alsof ik meer open moet zijn dan de norm. Het voelt als een onthulling. Iets vertellen wat het daglicht niet mag verdragen.

Weer een dag …

Gisteren was de Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Transfobie en Intersekse Fobie. Elk jaar wordt op deze dag stilgestaan bij de fobieen rond de lhbtiqa+ gemeenschap. Waar komt die fobie toch vandaan? En hoe ontstaat een dergelijke angst? En waarom is de angst er nog steeds, en is deze dag dus nodig!